Het was dit jaar de 30e keer dat de Dodenherdenking plaatsvond bij het Internationaal Homomonument Den Haag. De herdenking is een belangrijk moment, elk jaar weer. Het herinnert ons er aan waarom we ons moeten blijven verzetten tegen uitsluiting en dehumanisering van welke groep in de samenleving dan ook.
Tijdens de herdenking werd stilgestaan bij de levensverhalen van 2 bekende roze verzetsstrijders: Frieda Belinfante en Willem Arondéus. Net als vrouwen uit het verzet is er relatief weinig bekend over roze verzetsstrijders. Zij kwamen onder meer op voor hun Joodse landgenoten. Hoewel de vervolging van homoseksuelen ten tijde van de bezetting in Nederland geen prioriteit leek te hebben, was het naziregime fel gekant tegen homoseksualiteit en moesten velen hun geaardheid verbergen.
Een combinatiekoor van Homomannenkoor Vox Rosa en Vrouwenkoor de Heksenketel verzorgde de muzikale omlijsting. Na afloop van de 2 minuten stilte legden gemeenteraadsleden en diverse queerorganisaties en het publiek bloemen bij het monument. Drie bestuursleden van de Stichting Dutch Government Pride legden (zoals elk jaar) een krans. Gelukkig hield het net tijdens de kranslegging op met regenen en konden de paraplu’s worden ingeklapt.
Kranslegging Amsterdam
Bij het Homomonument in Amsterdam was als ieder jaar een herdenkingsbijeenkomst voor de LHBTQI+-slachtoffers uit verleden, heden en toekomst. Het thema van de herdenking was ‘Vrijheid Vertelt: Opmaat naar 80 jaar Vrijheid’. Vanuit de Westerkerk was er een stille tocht naar het Homomonument. Na de twee minuten stilte en het Wilhelmus was er tijd voor sprekers en muzikale omlijsting, verzorgd door operazangeres Francis van Broekhuizen samen met kwintet Regimentsfanfare ‘Garde Grenadiers en Jagers’. Hierna volgden kransleggingen en een afsluitend defilé.
