Stichting Dutch Government Pride

Tag: lhbtiq

  • Meevaren tijdens Pride: het verhaal van Priscilla

    Om niet alleen op die ene dag in augustus aandacht aan [het belang van onze aanwezigheid op] Pride te geven, delen we komende maanden ervaringen van ambtenaren die dit jaar meevoeren op onze boot. Wat betekent Pride voor hen, wat hopen ze dat anderen meenemen van deze dag? In dit artikel vertelt Priscilla Postma, relatiemanager IV en secretaris van OCW Pride, over haar motivatie om mee te varen.

    “Voor mij is Pride dé dag van het jaar waarop alles een keertje andersom is. Queer is even de norm. Op dat moment zijn de cis/hetero-medemensen als het ware te gast op onze dag, zoals ik mij andersom elke dag een gast voel in een wereld die nog altijd grotendeels is ingericht op de cisgender hetero-mens.”

    Waarom vaar jij mee met de Pride Canal Parade? Was het de eerste keer dat je meeging?

    Voor mij was het niet de eerste keer! Omdat het telkens een prachtige ervaring is om mee te maken. Dit keer om dit samen met mijn Rijkscollega’s mee te maken en omdat ik gemotiveerd raakte om een bestuursfunctie binnen het ministerie van OCW op te pakken dóórdat ik drie jaar geleden die Rijksoverheidsboot zag varen en dit mij emotioneerde.

    Kun je omschrijven hoe je het hebt ervaren? Wat is het gevoel dat je er aan over hebt gehouden?

    Ik denk de afgelopen weken nog vaak terug aan deze dag en hoe we met alle lagen van de Rijksoverheid op dat moment één boot, één beweging vormden en hoe extra bijzonder het was voor de collega’s die dit voor eerst meemaakten.

    Wat betekent Pride voor jou persoonlijk?

    Voor mij is Pride dé dag van het jaar waarop alles een keertje andersom is. Queer is even de norm. Op dat moment zijn de cis/hetero-medemensen als het ware te gast op onze dag, zoals ik mij andersom elke dag een gast voel in een wereld die nog altijd grotendeels is ingericht op de cisgender hetero-mens. Zoals in ‘Geen liedje’ van Claudia de Breij, dat omschrijft het eigenlijk wel goed.

    Het thema van Pride dit jaar was ‘love’, wat wij vertaalden in onze slogan ‘liefde te over(heid)’. Wat betekent dat thema voor jou?

    Binnen de Rijksoverheid hebben we liefde te over voor al onze collega’s, van wie ze ook maar houden en bij wie ze ook maar thuiskomen.

    Wat vind je dat DGP nog meer kan doen om diversiteit en inclusiviteit te vieren? En wat gaat al goed?

    Vind ik lastig, ik ben ontzettend blij met jullie als organisatie! Geen aanvullingen, slechts complimenten voor de organisatie van dit soort initiatieven en het bij elkaar brengen van Pride overheidsorganisaties.

    Wat hoop je dat collega’s en anderen meenemen van deze dag?

    Dat ze bij onze werkgever, bij het Rijk zichzelf mogen zijn en gevierd worden. En dat er ondanks deze donkere tijden nog steeds zoveel mensen zijn die ons een warm hart toedragen. Dat gevoel bij die eerste brug, dat je al die liefde ontvangt van de mensen aan de kade. Ik denk dat veel collega’s zich dat met een fijn gevoel zullen herinneren.

    Heb jij ook meegevaren en wil je je verhaal delen? Neem contact met ons op!

  • Meevaren tijdens Canal Parade: het verhaal van Gea

    Om niet alleen op die ene dag in augustus aandacht aan [het belang van onze aanwezigheid op] Pride te geven, delen we komende maanden ervaringen van ambtenaren die dit jaar meevoeren op onze boot. Wat betekent Pride voor hen, wat hopen ze dat anderen meenemen van deze dag? In dit artikel vertelt Gea Blok, media-analist bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), over haar motivatie om mee te varen.

    De wereld wordt alleen maar mooier, kleurrijker, vrolijker en interessanter als iedereen zichzelf mag zijn in alle diversiteit. Of het nou gaat om gender, geaardheid, afkomst, kleur of religie.

    Waarom vaar jij mee met de Pride Canal Parade? Was het de eerste keer dat je meeging?
    In 2019 had ik al een keer meegevaren, dat vond ik een groot feest. Het enthousiasme en de saamhorigheid, zowel op de boot als aan de kant, waren echt onvergetelijk. Dit jaar wilde ik weer graag meevaren, aan de ene kant om dat nog een keer te ervaren, maar vooral uit een gevoel van noodzaak. We zien allemaal wat er in de VS gebeurt, en hoe makkelijk bedrijven, onder druk, afstappen van hun diversiteitsbeleid. Ook in Nederland staat de acceptatie behoorlijk onder druk. Ik vind het mooi en belangrijk dat de Rijksoverheid zich laat zien als een organisatie waar iedereen welkom is. Waar bedrijven zich terugtrekken, heeft de overheid een voorbeeldfunctie. Om zo samen een statement te maken dat niemand buiten de boot mag vallen. Daar wil ik graag mijn rol in spelen.

    Kun je omschrijven hoe je het hebt ervaren? Wat is het gevoel dat je er aan over hebt gehouden?
    Het was weer geweldig! Al onderweg naar Amsterdam en naar de boot voelde de sfeer heel goed. En het is mooi om te ervaren hoe snel je op de boot een connectie maakt met collega’s die je vooraf helemaal niet kende. Ik kijk er met veel trots en plezier op terug.

    Wat betekent Pride voor jou persoonlijk?
    Het gevoel van vrijheid, liefde en acceptatie. Ik was aanwezig op de eerste Pride in Amsterdam in 1996. Dat was ook de dag dat ik voor mezelf ‘uit de kast kwam’ (de rest van mijn omgeving volgde iets later) en ik heb er door de jaren heen veel mooie herinneringen gemaakt. Aan de andere kant heb ik er soms ook wel een dubbel gevoel bij. Het gevoel van liefde op die dag is prachtig, maar het blijft ook jammer dat dat op andere dagen veel minder vanzelfsprekend is. We moeten niet vergeten dat de Pride veel meer is dan alleen een feestje. Het is ook een protest, omdat we nog steeds moeten vechten voor acceptatie. Want zelfs in mijn eigen omgeving merk ik dat die acceptatie afneemt, vooral tegenover mensen die zich ‘anders’ gedragen/identificeren/kleden. “Jij doet tenminste gewoon”, krijg ik dan te horen. Je wordt geaccepteerd, zolang je maar niet te veel opvalt. Daarom wil ik ook op die boot staan: om te laten zien dat ik trots ben om onderdeel te zijn van die diverse en kleurrijke community.

    Het thema van Pride dit jaar was ‘love’, wat wij vertaalden in onze slogan ‘liefde te over(heid)’. Wat betekent dat thema voor jou?
    Liefde is zo allesomvattend, en zoveel groter dan alleen de ‘romantische’ liefde. Liefde zit ook in die glimlach van een onbekende op straat, in de stilte in de natuur, in het luisteren naar dat ene mooie liedje, in de slappe lach met vrienden, in de vraag ‘hoe gaat het met je’ net op het moment dat je dat nodig hebt. En dus ook in elkaar Er is inderdaad ‘liefde te over’, als je er maar voor open staat. Als iedereen zich wat meer zou laten leiden door al die momenten vol liefde, tsja..

    Wat vind je dat DGP nog meer kan doen om diversiteit en inclusiviteit te vieren? En wat gaat al goed?
    Ik denk dat DGP en de Rijksoverheid al heel goed bezig zijn, met de aandacht voor diversiteit en inclusiviteit en met de verschillende roze netwerken. De overheid en ook RVO voelen voor mij als een veilige organisatie waar ik 100% mezelf kan zijn. Het is, voor DGP en ook de roze netwerken, denk ik de uitdaging om er niet alleen te zijn voor de LGBTIQ+-collega’s, maar juist om alle medewerkers bij de Rijksoverheid te bereiken en te betrekken. Om alle collega’s bewust te maken van hun belangrijke rol in acceptatie en het creëren van een veilige omgeving.

    Wat hoop je dat collega’s en anderen meenemen van deze dag?
    Ik hoop ze iets van de blijheid van deze dag mee hebben gekregen. Maar ook dat mensen zich weer bewust worden dat acceptatie niet vanzelfsprekend is. En dat de wereld alleen maar mooier, kleurrijker, vrolijker en interessanter wordt als iedereen zichzelf mag zijn in alle diversiteit. Of het nou gaat om gender, geaardheid, afkomst, kleur of religie.

    Heb jij ook meegevaren en wil je je verhaal delen? Neem contact met ons op!

  • Door het regenboogplafond: hoe je als LHBTIQ+’er succesvol bent op de werkvloer

    Waar zijn toch de LHBTIQ+’ers in de top van het bedrijfsleven? Journalist Pim Blom miste zelf rolmodellen en ging op onderzoek uit. Het resulteerde in zijn boek ‘Door het regenboogplafond’, dat op 10 oktober verschijnt.

    Uit vorig jaar gepubliceerd CBS-onderzoek blijkt dat 18% van de Nederlandse bevolking LHBTQI+ is, terwijl dat aandeel in de top van het bedrijfsleven naar schatting onder de 1 procent ligt. Pim vond dit fascinerend en wilde weten hoe dit komt. Hoogleraar LHBTIQ+ Workplace Inclusion Prof. Dr. Jojanneke van der Toorn vertelde hem dat er wel degelijk barrières bestaan voor LHBTIQ+ professionals. Er bleek zelfs een naam voor te zijn: het regenboogplafond.

    Pim ging in gesprek met 15 queer personen in verschillende leiderschapsposities, onder wie Randstad-ceo Sander van ’t Noordende, topambtenaar Abdeluheb Choho en Tweede Kamerlid Ines Kostić. Zijn ze open over hun queer-identiteit op het werk? Hebben ze hinder ervaren, voordelen, of misschien wel beide? En in hoeverre zien of ervaren zij een regenboogplafond? Het zijn verhalen die we te weinig horen, maar die cruciaal zijn om dat plafond te doorbreken. We belden Pim met wat vragen over zijn zoektocht en boek.

    Pim Blom

    Wat maakt dat deze professionals in de top zo ondervertegenwoordigd zijn?

    LHBTIQ+’ers komen hun eigen, unieke uitdagingen tegen, die hun weg naar de top nog steiler maakt dan die van anderen. Het is niet te wijten aan de LHBTIQ+’ers (‘ze durven niet, zijn niet assertief genoeg’) maar het komt vooral door beelden in de maatschappij. Eén van de meest gebruikte scheldwoorden is nog steeds ‘homo’ en je leert daardoor als kind dat dat iets is wat je beter niet kunt zijn. Als LHBTIQ+’er denk je na over wat je vertelt, hoe je het vertelt, de eventuele gevolgen voor je carrière. En dat gebeurt niet één keer, maar continu – een gemiddeld LHBTIQ+’er komt gemiddeld één keer per week uit de kast.

    “Ik vind het heerlijk om een paradijsvogel te kunnen zijn – en door mijn coming-out durf ik daar een podium aan te geven” – Ingrid Tappin, founder en CEO van Diverse Leaders in Tech.

    Waarom zou dit moeten veranderen? En wie is dan aan zet?

    Ten eerste is er een economisch argument: diverse teams zorgen voor betere bedrijfsresultaten. Maar daarbij is inclusie net zo belangrijk: als mensen zich veilig voelen, kunnen ze zichzelf zijn. Dat betekent blijere werknemers die veel meer ruimte hebben om zich volledig op hun werk te richten, zonder zich continu te hoeven afvragen wat ze wel of niet kunnen zeggen. ‘Door het regenboogplafond‘ geeft aan hoe zichtbare rolmodellen en een inclusieve bedrijfscultuur voor een positieve en constructieve werkomgeving kunnen zorgen.

    Persoonlijke verhalen resoneren en maken invoelbaar hoe ongelijkheid werkt. Maar de verantwoordelijkheid ligt niet bij ‘het slachtoffer’. Het is niet aan de LHBTIQ+ gemeenschap om dit te veranderen, iedereen zou zich hiervoor moeten (willen) inzetten. Bondgenoten zijn hierbij heel belangrijk. Samen kunnen we het plafond doorbreken.

    “Ik heb het feit dat ik homo ben altijd gezien als extra motivatie om harder, beter, sneller te zijn dan anderen. Waarschijnlijk om te laten zien dat je als homo net zo succesvol kunt zijn, en dat mijn geaardheid geen belemmering hoeft te zijn. Misschien zit ik dus niet ondanks maar juist daarom wel op deze positie.” – Sven Sauvé, ceo van RTL Nederland

    Wat wil je de lezer vooral meegeven?

    Het is een boek geworden waarin de verschillende lagen van het plafond aan bod komen, er is geen ‘1 size fits all’ probleem of oplossing. Ik hoop vooral dat lezers hier inspiratie uit halen en zich gesterkt voelen door de verhalen van anderen (herkenning) en voor de heteroseksuele cisgender lezer het bewustzijn vergroten waar LHBTIQ+’ers tegenaan lopen (erkenning).

    Daarnaast dient het boek als inspiratie aan iedereen met als centrale boodschap: laat nooit je ambities begrenzen door wie je bent of op wie je verliefd wordt. Als je op een plek bent waar je niet jezelf kan/mag zijn: zoek gelijkgestemden (LHBTIQ+) of cis-hetero bondgenoten. Zoals gezegd: een gelijkwaardige werkvloer is niet jouw verantwoordelijkheid. Krijg je te maken met expliciete vormen van discriminatie of uitsluiting? Maak er een melding van. In Nederland ben je best goed beschermd, volgens de wet mag je niet gediscrimineerd worden. Als er echt geen uitweg is: zoek iets anders, waar je wel gewaardeerd wordt. Dat het pad moeilijker is moeten we niet ontkennen, maar het is niet onmogelijk en daar zijn deze verhalen het levende bewijs van. Dat maakt ‘Door het regenboogplafond’ een even relevant als hoopvol boek.

    Het boek ligt vanaf 10 oktober in de boekhandel. Meer informatie: Door het regenboogplafond | Blom | 9789024470198 | Boom

    ” Een broodnodig boek dat ik aan iedereen cadeau ga geven – juist ook aan de heteroseksuele, cisgender mensen om me heen. Want het regenboogplafond bestaat en ik zeg: weg ermee!” – Milou Deelen, journalist