Om niet alleen op die ene dag in augustus aandacht aan [het belang van onze aanwezigheid op] Pride te geven, delen we komende maanden ervaringen van ambtenaren die dit jaar meevoeren op onze boot. Wat betekent Pride voor hen, wat hopen ze dat anderen meenemen van deze dag? In dit artikel vertelt Gea Blok, media-analist bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), over haar motivatie om mee te varen.
De wereld wordt alleen maar mooier, kleurrijker, vrolijker en interessanter als iedereen zichzelf mag zijn in alle diversiteit. Of het nou gaat om gender, geaardheid, afkomst, kleur of religie.
Waarom vaar jij mee met de Pride Canal Parade? Was het de eerste keer dat je meeging?
In 2019 had ik al een keer meegevaren, dat vond ik een groot feest. Het enthousiasme en de saamhorigheid, zowel op de boot als aan de kant, waren echt onvergetelijk. Dit jaar wilde ik weer graag meevaren, aan de ene kant om dat nog een keer te ervaren, maar vooral uit een gevoel van noodzaak. We zien allemaal wat er in de VS gebeurt, en hoe makkelijk bedrijven, onder druk, afstappen van hun diversiteitsbeleid. Ook in Nederland staat de acceptatie behoorlijk onder druk. Ik vind het mooi en belangrijk dat de Rijksoverheid zich laat zien als een organisatie waar iedereen welkom is. Waar bedrijven zich terugtrekken, heeft de overheid een voorbeeldfunctie. Om zo samen een statement te maken dat niemand buiten de boot mag vallen. Daar wil ik graag mijn rol in spelen.
Kun je omschrijven hoe je het hebt ervaren? Wat is het gevoel dat je er aan over hebt gehouden?
Het was weer geweldig! Al onderweg naar Amsterdam en naar de boot voelde de sfeer heel goed. En het is mooi om te ervaren hoe snel je op de boot een connectie maakt met collega’s die je vooraf helemaal niet kende. Ik kijk er met veel trots en plezier op terug.
Wat betekent Pride voor jou persoonlijk?
Het gevoel van vrijheid, liefde en acceptatie. Ik was aanwezig op de eerste Pride in Amsterdam in 1996. Dat was ook de dag dat ik voor mezelf ‘uit de kast kwam’ (de rest van mijn omgeving volgde iets later) en ik heb er door de jaren heen veel mooie herinneringen gemaakt. Aan de andere kant heb ik er soms ook wel een dubbel gevoel bij. Het gevoel van liefde op die dag is prachtig, maar het blijft ook jammer dat dat op andere dagen veel minder vanzelfsprekend is. We moeten niet vergeten dat de Pride veel meer is dan alleen een feestje. Het is ook een protest, omdat we nog steeds moeten vechten voor acceptatie. Want zelfs in mijn eigen omgeving merk ik dat die acceptatie afneemt, vooral tegenover mensen die zich ‘anders’ gedragen/identificeren/kleden. “Jij doet tenminste gewoon”, krijg ik dan te horen. Je wordt geaccepteerd, zolang je maar niet te veel opvalt. Daarom wil ik ook op die boot staan: om te laten zien dat ik trots ben om onderdeel te zijn van die diverse en kleurrijke community.
Het thema van Pride dit jaar was ‘love’, wat wij vertaalden in onze slogan ‘liefde te over(heid)’. Wat betekent dat thema voor jou?
Liefde is zo allesomvattend, en zoveel groter dan alleen de ‘romantische’ liefde. Liefde zit ook in die glimlach van een onbekende op straat, in de stilte in de natuur, in het luisteren naar dat ene mooie liedje, in de slappe lach met vrienden, in de vraag ‘hoe gaat het met je’ net op het moment dat je dat nodig hebt. En dus ook in elkaar Er is inderdaad ‘liefde te over’, als je er maar voor open staat. Als iedereen zich wat meer zou laten leiden door al die momenten vol liefde, tsja..
Wat vind je dat DGP nog meer kan doen om diversiteit en inclusiviteit te vieren? En wat gaat al goed?
Ik denk dat DGP en de Rijksoverheid al heel goed bezig zijn, met de aandacht voor diversiteit en inclusiviteit en met de verschillende roze netwerken. De overheid en ook RVO voelen voor mij als een veilige organisatie waar ik 100% mezelf kan zijn. Het is, voor DGP en ook de roze netwerken, denk ik de uitdaging om er niet alleen te zijn voor de LGBTIQ+-collega’s, maar juist om alle medewerkers bij de Rijksoverheid te bereiken en te betrekken. Om alle collega’s bewust te maken van hun belangrijke rol in acceptatie en het creëren van een veilige omgeving.
Wat hoop je dat collega’s en anderen meenemen van deze dag?
Ik hoop ze iets van de blijheid van deze dag mee hebben gekregen. Maar ook dat mensen zich weer bewust worden dat acceptatie niet vanzelfsprekend is. En dat de wereld alleen maar mooier, kleurrijker, vrolijker en interessanter wordt als iedereen zichzelf mag zijn in alle diversiteit. Of het nou gaat om gender, geaardheid, afkomst, kleur of religie.
Heb jij ook meegevaren en wil je je verhaal delen? Neem contact met ons op!